WRÓC DO STRONY GŁÓWNEJ
Placówki świadczą usługi komercyjne oraz w ramach 
Kiedy warto zgłosić się na konsultacje logopedyczne / neurologopedyczne?
W przypadku dzieci, warto wybrać się do logopedy na konsultację, jeśli Twoje dziecko:
- skończyło 2 rok życia a jeszcze nie zaczęło mówić,
- nie wymawia jeszcze głosek adekwatnych dla swojego wieku,
- mówi niewyraźnie lub jego wymowa nie jest rozumiana przez otoczenie,
- często przechodziło przewlekłe infekcje górnych dróg oddechowych,
- ma jakiekolwiek trudności z komunikacją
- jeśli chcesz się dowiedzieć, czy rozwój mowy Twojego dziecka przebiega prawidłowo,
oraz jeśli jako osoba dorosła:
- masz wadę wymowy i chciałbyś/chciałabyś ją skorygować,
- nie jesteś zadowolony/zadowolona ze swojego sposobu mówienia i chcesz nad nim popracować.
Konsultacja neurologopedyczna kierowana jest do osób z trudnościami spowodowanymi dysfunkcjami neurologicznymi:
- do dzieci z zespołami genetycznymi, rozszczepem wargi i/lub podniebienia, z obniżonym lub wzmożonym napięciem mięśniowym, z autyzmem, zespołem Aspergera, dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, epilepsją, dzieci z opóźnieniem rozwoju umysłowego, z opóźnieniem rozwoju mowy, dzieci jąkających się (lub z epizodami niepłynności), dzieci z niedosłuchem oraz mających problemy z rozumieniem wypowiedzi i nadawaniem komunikatu,
- do dorosłych, którzy są po przebytym udarze, cierpią na chorobę Alzheimera, chorobę Parkinsona, do osób dorosłych, które w wyniku wypadku komunikacyjnego bądź urazu głowy mają trudności z mówieniem, a także do dorosłych jąkających się.
Jak przebiega pierwsza wizyta?
Najważniejszą częścią konsultacji logopedycznej jest wywiad. W przypadku dziecka jest to wywiad z rodzicem. Logopeda będzie pytał m.in. o choroby matki w ciąży, przebieg ciąży i porodu, zdrowie dziecka, sposób karmienia dziecka, przebieg rozwoju psychoruchowego dziecka, rozwój mowy oraz czy w rodzinie dziecka występują wady wymowy. Wywiad jest konieczny, żeby pomóc logopedzie określić przyczynę wady wymowy i opracować skuteczny plan terapii.
Kolejnym etapami konsultacji jest badanie mowy i umiejętności komunikacyjnych. Forma badania jest dostosowana do wieku badanego. Na jego podstawie logopeda wstępnie oceni umiejętności nawiązywania kontaktów przez dziecko, sprawność aparatu artykulacyjnego, sposób artykulacji, zasób słownictwa i umiejętność formułowania wypowiedzi. W przypadku dzieci szkolnych logopeda sprawdzi też, czy ewentualna wada wymowy wpływa na umiejętności czytania i pisania. W razie potrzeby zostaną przeprowadzone badania uzupełniające.
Bardzo ważnym elementem konsultacji logopedycznej jest obserwacja prowadzona przez cały czas jej trwania.
Na konsultację neurologopedyczną składają się pogłębiony wywiad, przeprowadzenie badania, dostosowanego do potrzeb i możliwości badanego, obserwacja oraz sformułowanie i omówienie wniosków z przeprowadzonych badań.
Na spotkanie z neurologopedą, ze względu na pogłębiony wywiad, proszę przynieść dotychczasową dokumentację medyczną taką jak: wyniki badań słuchu, wyniki badań EEG, fMRI, MRI i innych, jeśli były przeprowadzane, opinie specjalistów, karty wypisowe ze szpitali, a w przypadku dzieci książeczkę zdrowia dziecka.
Czemu służą konsultacje logopedyczne / neurologopedyczne?
Logopeda to terapeuta zajmujący się wadami wymowy. Wspiera rozwój prawidłowej mowy, uczy jak poprawnie wymawiać określone dźwięki, by na koniec dotrzeć wraz z pacjentem do płynnej, swobodnej wymowy. Jednak jego rolą nie jest skupienie się wyłącznie na problemach z wypowiadaniem głosek. Najpierw musi on poznać przyczynę trudności. Bada sprawność aparatu artykulacyjnego, jego budowę, przebieg funkcji fizjologicznych w jego obszarze (jedzenie/picie/połykanie/oddychanie), nawyki i wzorce, bada również sprawność słuchową.
Neurologopeda zaś zajmuje się szerszym spektrum – diagnozą i terapią różnych postaci zaburzeń mowy, języka i komunikacji spowodowanych opóźnionym dojrzewaniem lub uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego zarówno u dzieci jak i dorosłych.
Zatem pacjentami neurologopedy mogą być zarówno dzieci, jak i dorośli, cierpiący na całościowe zaburzenia, które mogą poważnie odbijać się na umiejętności mowy czy komunikacji (udary, urazy, guzy mózgu czy niedotlenienia, obciążony wywiad okołoporodowy, niepełnosprawność intelektualna, całościowe zaburzenia rozwoju).