Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników Placówki medycznej Centrum Rehabilitacyjno-Medycznego Reha Medica jest dbanie o szeroko rozumiane dobro każdego dziecka i działanie w jego najlepszym interesie.
Zabezpieczenie dobra, zapewnienie bezpieczeństwa i ochrona przed krzywdą wszystkich dzieci i młodych ludzi korzystających z usług naszej Placówki stanowi priorytet dla Centrum-Rehabilitacyjno-Medycznego Reha Medica. Będziemy podejmować wszelkie uzasadnione kroki w celu promowania bezpiecznych praktyk i zachowań oraz ochrony dzieci przed krzywdą, nadużyciami i wykorzystywaniem.
Głównym zadaniem realizowanym przez pracowników Placówki Reha Medica jest niesienie dziecku pomocy we wszystkich obszarach jego rozwoju. Obejmuje to również reagowanie na wszelkie dostrzeżone przejawy przemocy, krzywdzenia, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i przepisami wewnętrznymi Placówki zwanymi „Standardy ochrony dzieci w Placówce Reha Medica”, a także etyką zawodową i moralnością.
Placówka ustanowiła i wprowadziła w życie Standardy ochrony dzieci.
a. Polityka dotyczy całego personelu.
b. Za wdrażanie i nadzorowanie Standardów ochrony dzieci odpowiada Dyrektor placówki oraz osoba wyznaczona przez Dyrektora placówki w drodze wydanego zarządzenia.
c. Dyrektor placówki wyznaczy osobę odpowiedzialną za monitoring realizacji Standardów. Osoba odpowiedziana za monitoring realizacji Standardów zostanie wyznaczona w drodze zarządzenia wydanego przez Dyrektora Placówki.
Rola, zadania oraz kwalifikacje tej osoby są jasno określone.
d. Dyrektor placówki wyznaczy osobę odpowiedzialną za szkoleniapersonelu dot. ochrony dzieci i pomocy dzieciom w sytuacji zagrożenia. Osoba zostanie wyznaczona w drodze zarządzenia wydanego przez Dyrektora Placówki.
e. Polityka ochrony dzieci jasno i kompleksowo określa:
a) Przemoc fizyczna to wszelkie celowe, intencjonalne działania wobec dziecka powodujące urazy na jego ciele np.: bicie, szarpanie, popychanie, rzucanie przedmiotami, itp.
b) Przemoc emocjonalna to intencjonalne, nie zawierające aktów przemocy fizycznej zachowania dorosłych wobec dzieci, które powodują znaczące obniżenie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka np.: wyzwiska, groźby, szantaż, straszenie, emocjonalne odrzucenie, nadmierne wymagania nieadekwatne do wieku i możliwości dziecka, niszczenie ważnych dla niego rzeczy lub zwierząt, nieposzanowanie granic prywatności, itp.
c) Zaniedbywanie to niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka zarówno fizycznych, takich jak właściwe odżywianie, ubieranie, ochrona zdrowia, edukacja, jak i psychicznych jak poczucie bezpieczeństwa, doświadczania miłości i troski.
d) Wykorzystanie seksualne to każde zachowanie osoby starszej i silniejszej, które prowadzi do jej seksualnego podniecenia i zaspokojenia kosztem dziecka np.: ekshibicjonizm, uwodzenie, świadome czynienie dziecka świadkiem aktów płciowych, zachęcanie do rozbierania się i do oglądania pornografii, dotykanie miejsc intymnych lub zachęcanie do dotykania sprawcy, różne formy stosunku seksualnego, itp.
e) Pod pojęciem cyberprzemocy należy rozumieć przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych.
Naczelną zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez personel jest działanie
dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie.
Personel traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność i potrzeby.
Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie.
Personel realizując te cele działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych instytucji oraz swoich kompetencji. Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników bez względu na formę zatrudnienia, stażystów
i wolontariuszy. Znajomość i zaakceptowanie zasad są potwierdzone podpisaniem oświadczenia. (załącznik nr 3)
Zasady bezpiecznego kontaktu bezwzględnie zawierają: zakaz stosowania przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie, zakaz nawiązywania jakichkolwiek relacji o charakterze seksualnym czy romantycznym, zasady realizowania kontaktu z dziećmi w godzinach pracy, za pomocą kanałów służbowych, obowiązek traktowania dzieci-pacjentów w sposób podmiotowy.
Nie wolno zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka. Nie wolno krzyczeć
na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z zagrożenia bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci. Nie wolno ujawniać informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci.
A. Komunikacja z dziećmi
B. Działania z dziećmi
C. Kontakty fizyczne z dziećmi.
Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje,
w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Kieruj się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy Twoich dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.
D. Relacje osobiste
E. Bezpieczeństwo online
Bądź świadom cyfrowych zagrożeń i ryzyka wynikającego z rejestrowania Twojej prywatnej aktywności w sieci przez aplikacje i algorytmy, ale także Twoich własnych działań w internecie. Dotyczy to lajkowania określonych stron, obserwowania określonych osób/stron w mediach społecznościowych i ustawień prywatności kont, z których korzystasz. Jeśli Twój profil jest publicznie dostępny, dzieci i ich rodzice/opiekunowie będą mieć wgląd w Twoją cyfrową aktywność.
Infrastruktura sieciowa Placówki umożliwia dostęp do Internetu personelowi. Sieć jest monitorowana, tak aby możliwe było zidentyfikowanie sprawców ewentualnych nadużyć. Rozwiązania organizacyjne na poziomie Placówki bazują na aktualnych standardach bezpieczeństwa. Osobami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo w sieci jest Dział IT. Do obowiązków działu IT należą: zabezpieczenie sieci internetowej Placówki przed niebezpiecznymi treściami poprzez instalację i aktualizację odpowiedniego, nowoczesnego oprogramowania, aktualizowanie oprogramowania w miarę potrzeb, przynajmniej raz
w miesiącu, przynajmniej raz w miesiącu sprawdzanie, czy na komputerach ze swobodnym dostępem podłączonych do Internetu nie znajdują się niebezpieczne treści; w przypadku znalezienia niebezpiecznych treści, ustalenie, kto korzystał z komputera w czasie ich wprowadzenia i przekazanie Dyrektorowi Placówki.
Na gruncie obowiązujących przepisów wizerunek jest traktowany jako dane osobowe, podlega on również pod ochronę danych osobowych, którą zapewnia ogólne rozporządzenie
o ochronie danych osobowych (RODO).
Placówka Reha Medica chroni dane osobowe i wizerunek dziecka. Każda osoba z personelu jest szkolona w zakresie RODO i składa oświadczenie o szkoleniu z zakresie cyberbezpieczeństwa. Oświadczenia są przechowywane u Kierownika ds. Administracji i Świadczeń medycznych.
ZASADY OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH DZIECKA
ZASADY OCHRONY WIZERUNKU DZIECKA
Placówka uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
3.1. Oznaki fizyczne możliwego krzywdzenia dziecka:
3.2. Możliwe oznaki zaniedbania:
3.3. Możliwe oznaki przemocy emocjonalnej:
3.4. Możliwe oznaki przemocy seksualnej:
Żadna lista symptomów nie może definitywnie wskazywać, że dziecko doświadcza przemocy. Wszelkie nagłe zmiany w zachowaniu, których nie można wytłumaczyć prawidłowym rozwojem, zasługują na uwagę.
4. Naruszenie obowiązku reagowania może zostać uznane za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych lub kontraktowych i jako takie prowadzić do rozwiązania umowy z osobą dopuszczającą się tego naruszenia.
5. Art. 304 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego – zgodnie z którym każdy kto wie o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję,
Art. 572 § 1 Kodeks Postępowania Cywilnego – mówiący o tym, że każdy komu znane jest zdarzenie uzasadniające wszczęcie postępowania z urzędu, jest zobowiązany zawiadomić o nim sąd opiekuńczy.
Art. 12 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie – regulujący, że osoby będące świadkami przemocy w rodzinie powinny zawiadomić o tym Policję, prokuratora lub inny podmiot działający na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.Brak poinformowania odpowiednich organów ścigania o poważnych przestępstwach na szkodę dzieci może grozić karą pozbawienia wolności do lat 3.
6. Źródłem krzywdy dziecka może być zachowanie osoby będącej członkiem Personelu Reha Medica, zachowanie rodziców lub opiekunów prawnych dziecka, bądź innej osoby bliskiej, a także innych dzieci.
Krzywda dziecka może przybierać różne formy:
7. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu z uwagi stosowanie wobec niego przemocy domowej, a w rodzinie są lub mogą być inne dzieci, należy niezwłocznie poinformować Dyrektora Placówki, Policję dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek Personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.
8. W przypadku podejrzenia, że opuszczenie przez dziecko Placówki Reha Medica w towarzystwie rodzica lub opiekuna prawnego będzie godziło w dobro dziecka, w tym zagrażało jego bezpieczeństwu, należy uniemożliwić oddalenie się dziecka i niezwłocznie wystąpić do sądu rodzinnego o wydanie odpowiednich zarządzeń opiekuńczych.
9. Każda osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka raportuje ten fakt Dyrektorowi Placówki Reha Medica bądź osobie odpowiedzialnej za kwestie związane z ochroną dzieci.
10. Za prowadzenie interwencji odpowiada Dyrektor Placówki lub osoba odpowiedzialnej za kwestie związane z ochroną dzieci.
11. Interwencja w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka polega na sporządzeniu pisemnego zawiadomienia, opisującego najbardziej dokładnie zdarzenie, ze wskazaniem danych pokrzywdzonego (imię, nazwisko, adres, PESEL) i potencjalnego sprawcy (co najmniej imię i nazwisko i inne dane umożliwiające identyfikację, np. relacja do dziecka –ojciec, matka, miejsce zamieszkania albo miejsce pracy bądź nauki) przesłaniu go do najbliższej jednostki Policji lub prokuratury. W przypadku popełnienia czynu karalnego na szkodę dziecka przez osobę poniżej 17 roku życia także należy sporządzić pisemne zawiadomienie.
12. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia, niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę:
a. Ze strony członka personelu:
b. Ze strony rodziców, opiekunów prawnych lub innych domowników:
c. Ze strony innego dziecka:
Należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na zamieszkanie dziecka o wgląd w sytuację dziecka krzywdzącego.
13. W przypadku, gdy doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka lub doszło do innego zagrożenia dobra dziecka:
a. Ze strony członka personelu: Należy przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą a w razie potrzeby zastosować konsekwencje dyscyplinarne, łącznie z rozwiązaniem stosunku prawnego z tą osobą;
b. Ze strony rodziców lub opiekunów prawnych: Należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację dziecka.
14. W przypadkach niejasnych lub wątpliwych osoba odpowiedzialna za interwencję konsultuje sprawę z co najmniej dwiema osobami z Personelu, w szczególności z psychologiem. Osoba odpowiedzialna za interwencję może rozmawiać z osobami zaangażowanymi, w tym dzieckiem, osobą podejrzewaną o krzywdzenie i świadkami.
15. W przypadku, gdy nie jest jasne, jakiej krzywdy dziecko doświadcza ze strony rodzica lub opiekuna prawnego należy wszcząć procedurę Niebieskie Karty.
16. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony członka personelu należy niezwłocznie odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi, aż do czasu wyjaśnienia sprawy.
17. W przypadku wszczęcia postępowania karnego przeciwko członkowi personelu w związku z popełnieniem przestępstwa przeciwko dzieciom należy bezwzględnie i natychmiastowo odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi aż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania
18. Podejrzenie krzywdzenia dziecka, niezależnie od osoby odpowiedzialnej za krzywdzenie, jest zdarzeniem niepożądanym i podlega raportowaniu do Dyrektora zgodnie z regułami. Dyrektor wyznacza osobę która, prowadzi rejestr zgłoszeń dotyczących krzywdzenia dziecka, zawierający co najmniej liczbę poszczególnych przypadków krzywdzenia, ze wskazaniem jednostki zgłaszającej, osoby odpowiedzialnej za krzywdzenie (rodzic/opiekun prawny, członek Personelu, inne dziecko) oraz rodzaju podjętej interwencji (zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, wniosek o wgląd w sytuację rodziny, wszczęcie procedury Niebieskie Karty) oraz daty interwencji.
19. W przypadku, gdy krzywdzenia dziecka dopuścił się Dyrektor jednostki/osoba odpowiedzialna za interwencję wówczas osoba, która dostrzegła krzywdzenie przekazuje informację o tym fakcie bezpośrednio do uprawnionych organów.
20. Dalszy tok postępowania leży w gestii uprawnionych organów (sąd, Policja, prokuratura).
Przesłanka 1.: interwencja cywilna, zagrożenie dobra dziecka. Forma interwencji: wniosek o wgląd w sytuację rodziny. Właściwy organ/podmiot: Sąd Rodzinny. Stosowne przepisy: Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowanie cywilnego.
Przesłanka 2.: interwencja karna, podejrzenie popełnienia przestępstwa. Forma interwencji: zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Właściwy organ/podmiot: policja, prokuratura. Stosowne przepisy: Kodeks karny, Kodeks postępowania karnego.
Przesłanka 3.: niebieska karta, przemoc domowa. Forma interwencji: wypełnienie formularza NK-A. Właściwy organ/podmiot: Gminny/Miejski Zespół Interdyscyplinarny. Stosowne przepisy: Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej.
W przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, należy skontaktować się
z następującymi instytucjami:
Ważne jest, aby pamiętać, że krzywdzenie dziecka to przestępstwo. Każdy, kto podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone, ma obowiązek zgłosić to odpowiednim organom.
1. Zawsze informuj Dyrektora Placówki lub osobę upoważnioną o konieczności zawiadomienie Prokuratury popełnieniu czynu zabronionego.
2. Wypełnij zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa (załącznik nr 5).
1 egzemplarz jest przekazywany dla Dyrektora placówki lub osoby upoważnionej, 2 egzemplarz jest wysyłany do prokuratury przez osobę odpowiedzialną za kwestie związane z ochroną dziecka do sądu opiekuńczego.
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka może złożyć każdy, kto posiada informacje o takim zdarzeniu. W tym celu można skontaktować się z: policją i/lub prokuraturą.
Zawiadomienie pisemne powinno zawierać następujące informacje:
Wszczęcie postępowania:
Po otrzymaniu zawiadomienia policja lub prokuratura dokona jego weryfikacji.
Jeśli informacje zawarte w zawiadomieniu będą wskazywać na popełnienie przestępstwa, zostanie wszczęte postępowanie karne.
1. Zawsze informuj Dyrektora Placówki lub osobę upoważniona o konieczności zawiadomienie sądu opiekuńczego.
2. Wypełnij wniosek o wgląd w sytuację dziecka (załącznik nr 6).
1 egzemplarz jest przekazywany dla Dyrektora placówki lub osoby upoważnionej, 2 egzemplarz, jest wysyłany przez osobę odpowiedzialną za kwestie związane z ochroną dziecka do sądu opiekuńczego.
Zawiadomienie o konieczności wszczęcia postępowania opiekuńczego może złożyć każdy, kto posiada informacje o zagrożeniu dobra dziecka. W tym celu można skontaktować się z:
Zawiadomienie musi zawierać następujące informacje:
Wszczęcie postępowania:
Po otrzymaniu zawiadomienia sąd rodzinny dokona jego weryfikacji. Jeśli informacje zawarte w zawiadomieniu będą wskazywać na konieczność wszczęcia postępowania opiekuńczego, zostanie ono wszczęte.
1. Zapoznanie pracowników ze standardami ochrony dzieci jest kluczowym elementem zapewnienia ich bezpieczeństwa i dobrobytu. Zapobiega to sytuacjom, w których pracownicy nieświadomie naruszają standardy lub nie wiedzą, jak reagować w przypadku zagrożenia.
Zasady zapoznania pracowników ze standardami obejmują następujące elementy:
2. Dokumentowanie czynności
Dokumentowanie czynności związanych z zapoznania pracowników ze standardami jest ważne, aby zapewnić spójność i ciągłość procesu. Dokumentacja obejmuje następujące informacje:
Dokumentacja jest przechowywana u Kierownika ds Administracji i świadczeń medycznych. Każdy pracownik podpisuje oświadczenie o zapoznaniu się ze Standardami ochrony dzieci. Brak udziału w wyznaczonych terminach szkolenia, brak złożenia odpowiednich oświadczeń, brak przystąpienia do testu powoduje zawieszenie współpracy z pracownikiem do czasu wywiązania się z powyższych obowiązków a nawet rozwiązanie umowy cywilnoprawnej.
W przypadku zgłoszenia o zdarzeniu zagrażającym dziecku należy: Zidentyfikować dziecko, Ocenić sytuację dziecka, Podjąć działania w celu zapewnienia bezpieczeństwa dziecka. W przypadku konieczności podjęcia działań w celu zapewnienia bezpieczeństwa dziecka należy:
Wsparcie dziecku może być udzielane przez:
Zawsze informuj Dyrektora placówki osobę upoważnioną o zaistniałym incydencie. Ważne jest, aby dziecko, które padło ofiarą zdarzenia zagrażającego jego bezpieczeństwu, otrzymało wsparcie, którego potrzebuje.
1. Sposób dokumentowania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru dziecka.
Dokumentacja powinna zawierać następujące informacje:
Dokumentacja powinna być sporządzona w sposób jasny i przejrzysty, aby można było ją łatwo zrozumieć i wykorzystać w razie potrzeby. ARKUSZ ZGŁOSZENIA KRZYWDZENIA DZIECKA, PROTOKÓŁ PRZYJĘCIA ZGŁOSZENIA KRZYWDZENIA DZIECKA.
2. Zasady przechowywania dokumentacji ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru dziecka.
Dokumentacja ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru dziecka powinna być przechowywana w bezpiecznym miejscu, do którego nie będzie miała dostępu osoba nieuprawniona. Dokumentacja jest przechowywana u osoby odpowiedzialnej za kwestie związane z ochroną dzieci przez okres 5 lat, chyba że przepisy prawa przewidują dłuższy okres przechowywania.
MONITOROWANIE I EWALUACJA
Co najmniej raz w roku osoby odpowiedzialne za realizację Standardów ochrony dzieci w placówce przedstawiają rezultaty wynikające z posiadania tego dokumentu w postaci audytu wewnętrznego.
Należy uwzględnić:
Wskaźniki realizacji standardu
I. POLITYKA
a) Dokument Standardy ochrony dzieci, zawierający wszystkie wymagane zapisy, został skonsultowany wśród personelu placówki i zatwierdzony przez kierownictwo.
b) Oświadczenie o znajomości Standardów i zobowiązaniu do jej przestrzegania zostało podpisane przez cały personel, a każda nowo zatrudniona osoba jest zobligowana do zapoznania się z obowiązującą Polityką, co potwierdza podpisane oświadczenie.
c) Wyznaczono osobę odpowiedzialną za monitoring realizacji Standardów, której rola, zadania oraz kwalifikacje są jasno określone. W sposób przyjęty w danej placówce podano do wiadomości personelu, dzieci oraz opiekunów, kto jest tą osobą, wraz z informacją, jak się z nią skontaktować.
d) Tekst Standardów został opublikowany na stronie internetowej placówki oraz jest dostępny w widocznym miejscu w jej siedzibie. Polityka standardów jest szeroko promowana wśród całego personelu, opiekunów i dzieci poprzez działania informacyjne oraz edukacyjne, dostosowane do poszczególnych grup odbiorców.
e) Opracowana jest wersja Standardów w formie zrozumiałej dla dzieci.
II. PERSONEL
a) W placówce zostały przyjęte Zasady bezpiecznej rekrutacji, które są stosowane w odniesieniu do każdego stanowiska wymagającego kontaktu z dziećmi.
b) Przyjęto Zasady bezpiecznych relacji (bezpiecznych kontaktów) pracowników z dziećmi oraz udostępniono je personelowi, a także dzieciom i rodzicom/opiekunom zarówno w postaci cyfrowej, jak i papierowej.
c) Plan szkoleniowo-edukacyjny na dany rok został opracowany, podpisany przez kierownictwo oraz jest aktywnie wdrażany.
d) Personel posiada wiedzę w zakresie: rozpoznawania czynników ryzyka i symptomów krzywdzenia dzieci, prawnych aspektów ochrony dzieci, przemocy rówieśniczej, zapewniania bezpieczeństwa dzieciom i podejmowania działań profilaktycznych oraz interwencyjnych.
e) Placówka w miarę możliwości udostępnia dzieciom materiały edukacyjne (broszury, ulotki) dotyczące ich praw, ochrony przed zagrożeniami, przemocą i wykorzystywaniem.
f) Placówka w miarę możliwości zapewnia opiekunom dostęp do danych kontaktowych placówek oferujących pomoc i opiekę w trudnych sytuacjach życiowych oraz do przydatnych informacji dotyczących możliwości podnoszenia umiejętności wychowawczych i ochrony dzieci przed krzywdzeniem (załącznik nr 8).
III. PROCEDURY
a) Członkowie personelu, jak i dzieci oraz opiekunowie wiedzą, do kogo należy skierować informację o podejrzeniu krzywdzenia dziecka.
b) W placówce opracowano procedurę określającą krok po kroku, jakie działanie należy podjąć w sytuacji krzywdzenia dziecka lub zagrożenia jego bezpieczeństwa ze strony personelu, członków rodziny, rówieśników i osób trzecich.
c) Wszyscy pracownicy mają dostęp do spisu instytucji i organizacji, które zajmują się interwencją i pomocą w sytuacjach krzywdzenia dzieci (policja, sąd rodzinny, centrum interwencji kryzysowej, ośrodek pomocy społecznej, placówki ochrony zdrowia) wraz z danymi kontaktowymi (załącznik nr 8).
d) W widocznym miejscu w organizacji wyeksponowane są informacje dla dzieci na temat możliwości uzyskania pomocy w trudnej sytuacji, w tym numery bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży.
e) Opracowany jest model zbierania i dokumentowania sygnałów o niepokojących sytuacjach.
IV. MONITORING
a) Wewnętrzne sprawozdanie z realizacji Standardów ochrony dzieci w Placówce jest opracowywane raz w roku do 15.12 przez osobę/y odpowiedzialną/e za wdrażanie standardów. Sprawozdanie jest udostępniane całemu personelowi placówki.
Sytuacje związane z zagrożeniem bezpieczeństwa dzieci są poddawane analizie, a wnioski i rekomendacje uwzględniane są w corocznym sprawozdaniu.
c) Co roku aktualizowana jest strategia wdrażania standardów ochrony dzieci.
d) Standardy są aktualizowane co najmniej co dwa lata.
—————————————-
Załącznik nr 1.
Załącznik nr 2.
Załącznik nr 3.
Załącznik nr 4.
Załącznik nr 5.
Załącznik nr 6.
Załącznik nr 7.
—————————————-
Opracowanie:
Katarzyna Zdanowicz, dn. 15.02.2024 r.
Zatwierdził:
Piotr Łoziński, dn. 15.02.2024 r.
1. W zakresie Zasad bezpiecznych relacji personel-dziecko.
Ograniczenia dot. kontaktowania poza godzinami pracy nie mają zastosowania w przypadku zagrożenia dobra dziecka. W takiej sytuacji należy niezwłocznie zgłosić zdarzenie przełożonemu lub koordynatorowi ds. ochrony małoletnich a następnie sporządzić szczegółową notatkę służbową z opisem zdarzenia i przekazać ją osobie odpowiedzialnej za ochronę dzieci i kierownictwu podmiotu.
W przypadku gdy z uwagi na bezpieczeństwo dziecka uzasadnione jest, aby dziecko ,miało możliwości kontaktu z personelem poza godzinami jego pracy i poza służbowymi kanałami komunikacji, w sytuacji gdy dziecko nawiąże taki kontakt, każdorazowo osoba ma obowiązek odnotować to w formie notatki służbowej i poinformować Dyrektora bądź osobę upoważnioną.