Placówki świadczą usługi komercyjne oraz w ramach

Rehabilitacja neurologiczna

Zdiagnozowanie zmian chorobowych w ośrodkowym lub obwodowym układzie nerwowym wielu osobom wciąż kojarzy się z nieodwracalnym kalectwem. Przebyty udar lub wypadek, w wyniku którego doszło do uszkodzenia mózgowia dla dużej rzeszy pacjentów brzmi jak wyrok. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na fakt, iż ludzka tkanka nerwowa charakteryzuje się neuroplastycznością czyli zdolnością wykształcania nowych połączeń nerwowych oraz przebudowy istniejących.

Dzięki tym cechom układu nerwowego możliwe jest przywrócenie utraconych funkcji lub hamowanie procesów degeneracyjnych w przypadku chorób postępujących takich jak np. stwardnienie rozsiane, dystrofie mięśniowe, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinson. W praktyce oznacza to, że odpowiednio wcześnie podjęta rehabilitacja w wielu przypadkach daje pacjentom dotkniętym chorobami lub po przebytych uszkodzeniach układu nerwowego szanse na znaczną poprawę jakości życia.

Wskazania

  • Udar niedokrwienny mózgu.
  • Udar krwotoczny mózgu.
  • Choroba Parkinsona, zespół parkinsonowski.
  • Alzheimer.
  • Stwardnienie rozsiane.
  • Stwardnienie zanikowe boczne.
  • Jamistość rdzenia kręgowego.
  • Zapalenie opon mózgowych.
  • Zespół Guillaina-Barrego.
  • Polineuropatie.
  • Neuropatie.
  • Dyskopatie.
  • Uszkodzenia nerwów obwodowych.
  • Uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego.
  • Porażenie nerwu twarzowego.
  • Po urazach czaszkowo-mózgowych i/lub rdzenia kręgowego.
  • Choroba Huntingtona.

Efekty

  • Przywrócenie w maksymalnym stopniu wszystkich utraconych funkcji.
  • Zapobiegnięcie utrwalaniu i pogłębianiu zmian patologicznych.
  • Wykształcenie wzorców adaptacyjnych u osób dotkniętych niepełnosprawnością.

Metody rehabilitacji neurologicznej

Rehabilitacja neurologiczna dorosłych i dzieci ma na celu odtworzenie utraconych funkcji, wykształcenie wzorców adaptacyjnych u osób dotkniętych niepełnosprawnością oraz podtrzymywanie pozostałych funkcji pacjenta dotkniętego chorobą o podłożu neurologicznym.

Każdy przypadek zachorowania jest inny, dlatego terapeuta po dokładnym zapoznaniu się z stanem zdrowia pacjenta oraz historią choroby dobiera indywidualny plan rehabilitacji odpowiedni dla jego wieku, kondycji oraz stopnia zaawansowania zaistniałych zmian.

Stosowane metody neurorehabilitacji to na przykład: Metoda Bobath, PNF, techniki osteopatyczne (np. czaszkowo-krzyżowa), terapia manualna czy neuromobilizacja. Ponadto u chorych sprawdzają się techniki rozluźniania na poziomie mięśniowo-powięziowym oraz kinesiology taping.